KURSY SPECJALISTYCZNE (1997-2006)
KURSY KARDIOLOGICZNE W POLSCE (1998-2003)
ZAGRANICZNE STAŻE KLINICZNE (2000-2006) ROYAL (DICK) VETERINARY COLLEGE - EDYNBURG (SZKOCJA) TIERKLINIK VETSUISSE FACULTY UNIVERSITY - BERNO (SZWAJCARIA) oraz CABINET VETERINAIRE AMBERGER-PHILIP - GENEWA (SZWAJCARIA) W październiku 2006 roku na zaproszenie mojego guru kardiologicznego prof. Christopha Lombarda (BERNO) oraz przyjaciela dr.Chrisa Ambergera (GENEWA) odbyłem dwutygodniowy staż kliniczny w Klinice Małych Zwierząt Uniwersytetu w Bernie oraz spędziłem jeden dzień w referencyjnym gabinecie kardiologicznym w Genewie. Miałem okazję pracować ze wspaniałym i cierpliwym profesorem, który dał mi dużą swobodę podczas stażu. Odpowiedzialny byłem za leczenie kilkunastu pacjentów (zwykle przyjmowaliśmy 3-4 pacjentów dziennie), w tym przypadków ciężkich, które kilka dni spędziły w doskonale prowadzonym Oddziale Intensywnej Opieki Medycznej. Miałem okazję pracować również ze świetnymi neurologami (w tym z dr. Marcinem Wrzoskiem - rezydentem neurologii w Bernie), radiologami i ultrasonografistami (Prof. Johann Lang, Prof. Patrick Kircher, dr. Marta Pekarkova), internistami oraz intensywistami z Oddziału Nagłych Wypadków (Prof. David Spreng, dr. Nadja Sigrist). Szczególnie miło wspominam kontakt z pielęgniarkami i technikami z Kliniki, którzy stanowią nieocenioną pomoc dla wszystkich. Uczelnia berneńska znana jest w szczególności ze świetnej neurologii i neurochirurgii klinicznej (prof. Andre Jaggy). Wspólna praca z kolegą z Polski dr. Marcinem Wrzoskiem, również pozwoliła mi poszerzyć nieco swoją wiedzę na temat problematyki chorób układu nerwowego (zwykle w kontekście pacjentów z objawami takimi jak omdlenia, napady padaczkowe, itp.). Możliwości diagnostyczne (MRI, elektromiografia, audiografia, EEG) w dziedzinie neurologii są równie potężne jak kardiologii (a może i nawet większe). Bardzo żałuję, że nie udało mi się odwiedzić innego świetnego kardiologa dr. Tony'ego Glausa (VETSUISSE ZURICH), który jest również świetnym kardiologiem interwencyjnym - zabiegi angiograficzne, balonikowanie zwężeń tętnicy płucnej, nieinwazyjne zamykanie przetrwałych przewodów tętniczych. Miałem pojechać tam z moim pacjentem, ale nie zdecydował się na zabieg zamknięcia takiego przewodu. W Genewie spędziłem cały dzień przyjmując pacjentów wraz z moim dobrym przyjacielem (również żeglarzem) dr. Chrisem Ambergerem, który obok kardiologicznych, konsultuje również przypadki internistyczne. Jest do mały, ale doskonale wyposażony gabinet referencyjny. Styl pracy dr.Ambergera jest bardzo podobny do mojego (pacjent zbadany zostaje w ciągu około godziny a pełną informację o chorobie, leczeniu i rokowaniu właciciel otrzymuje na miejscu. Praca na uczelni polega na powolnym i szczegółowym badaniu całego pacjenta, który zgłasza się z problemem. Czasem pełna diagnostyka trwa nawet 1-2 dni. SWEDISH UNIVERSITY OF AGRICULTURAL SCIENCES - FACULTY OF VETERINARY MEDICINE - UPPSALA (SZWECJA) Na przełomie stycznia i lutego 2007 roku na zaproszenie profesora Clarence'a Kvarta (ECVIM-CA Diplomate Cardiology) przebywałem na krótkim szkoleniu na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu w Uppsali w Szwecji, gdzie miałem okazję czynnie uczestniczyć w badaniach pacjentów oraz szkolić się w mało popularnej metodzie diagnostyki kardiologicznej jaką jest graficzna metoda oceny szmerów sercowych (tzw. fonokardiografia). Profesor Kvart jest pionierem tej metody badania w kardiologii weterynaryjnej. Dodatkowo poznałem jego najbliższego współpracownika profesora Jensa Haggstroma, który jest jednym z najlepszych na świecie specjalistów zajmujących się kardiologią kotów, a zagadnienia dotyczące kardiomiopatii przerostowej (HCM) są mu szczególnie bliskie. Miałem okazję pod ich czujnym okiem przeprowadzić badania kilku pacjentów oraz dyskutować na temat najnowszych informacji dotyczących diagnostyki oraz leczenia chorób serca u psów i kotów. Współpraca z profesorem Kvartem trwa już od czerwca zeszłego roku, kiedy przyjechał on na szkolenie kardiologiczne w ramach tzw. Warsztatów Kardiologicznych w Maciejewie. Przeprowadził on również szkolenia z osłuchiwania i fonokardiografii (zorganizowane przez firmę Boehringer Ingelheim) w Zgierzu koło Łodzi, które odbyło się w zeszłym roku w grudniu. Planowany jest ponowny przyjazd profesora w maju tego roku. Miejscem spotkania będzie ponownie Zgierz (dziadek profesora pochodzi z Łodzi). Mimo tego, że wizyta trwała zaledwie trzy dni można uznać ją za wszech miar pożyteczną pod względem merytorycznym. KURSY KARDIOLOGICZNE ZA GRANICĄ (2000-2003) Wiosną 2001 roku przyjęto mnie do European School For Advanced Veterinary Studies (ESAVS). Jest to organizacja kształcąca lekarzy weterynarii z Europy Zachodniej niemal z każdej dziedziny weterynarii. Kursy ESAVS organizowane są w różnych miastach europejskich i prowadzone są przez najlepszych z danej dziedziny dyplomowanych wykładowców. Dostanie się na te kursy jest bardzo trudne z uwagi na ogromną liczbę chętnych i wysokie koszty uczestnictwa. Dzięki tym kursom poznałem wielu wspaniałych lekarzy z całej Europy, mam również możliwość skorzystania z porady specjalistycznej u moich mentorów - dr Chrisa Ambergera z Genewy i prof. Christopha Lombarda z uniwersytetu w Bernie (Szwajcaria). W latach 2001-2003 ukończyłem pełen cykl szkoleń ESAVS z dziedziny kardiologii.
KURSY MEDYCYNY RATUNKOWEJ I INTENSYWNEJ TERAPII (2006-2007) W lipcu 2006 w Klinice Małych Zwierząt Wydziału Weterynaryjnego Uniwersytetu w Bernie odbyłem szkolenie z medycyny ratunkowej i intensywnej terapii psów i kotów (ESAVS Emergency and Critical Care). Kurs prowadzony był przez dyplomowanych specjalistów ACVIM i ECVIM z dziedziny Emergency Medicine - dr.Davida Sprenga, dr. Nadję Sigrist (Uniwersytet Bern, Szwajcaria) oraz dr.Armelle deLaforcade (Uniwersytet Tufts, USA). W sierpniu 2007 w tej samej Klinice Małych Zwierząt Wydziału Weterynaryjnego Uniwersytetu w Bernie uczestniczyłem w kursie intensywnej terapii z elementami postępowania chirurgicznego (chirurgia klatki piersiowej oraz jamy brzusznej). Szczególnie ciekawe tematy obejmowały interpretację wyników hematologicznych, cytologicznych oraz równowagi kwasowo-zasadowej. Dużo miejsca poświęcono również postępowaniu u pacjentów w stanie septycznym oraz z zaburzeniami koagulacji (hiperkoagulacja, hipokoagulacja), a także leczeniu pacjentów z niewydolnością nerek przy użyciu dializy otrzewnowej oraz hemodializy. Prowadzący dołożyli wszelkich starań, aby informacje przekazywane podczas zajęć były zgodne z aktualnym postępowaniem w stanach nagłych oraz intensywnej terapii.
|
|
© 2004 - 2006 Rafał
Niziołek, wszystkie prawa zastrzezone! |